Owa sobota była dla mnie wyjątkowa, bowiem po raz pierwszy (i zapewniam, nie ostatni!) mogłam uczestniczyć w Targach Książki. Początkowo moje plany nie obejmowały żadnych zakupów - chciałam tylko pójść, popatrzeć i poczuć na własnej skórze, jak to jest się tam znaleźć.
Złamałam się jakiś tydzień albo dwa przed, co w sumie było do przewidzenia :D
Gdy dotarłam pod Halę Targów, pierwszym, co uderzyło mnie w oczy, były tłumy ludzi zmierzające na Targi, z Targów wychodzące lub po prostu odpoczywające sobie gdzieś z boczku i chroniące swoje skrzętnie zapakowane zdobycze.
Musiałam być dobrze widoczna, ponieważ podczas tego cudnego dnia miała mi towarzyszyć Mała Mi, dlatego ustawiłam się pod jednym z najbardziej charakterystycznych punktów, a mianowicie balonem "Gościa Niedzielnego".
Później zaczęła się nasza wspólna walka z chaosem :D Hala była wręcz przepełniona osobnikami gatunku homo sapiens, a każdy skrawek wolnej przestrzeni zdawał się być na wagę złota (nie mówiąc już o powiewie świeżego powietrza). Upał panował iście niczym w saunie, ale nikt się jakoś tym nie zrażał.
Podobno Polacy nie czytają książek. Ten, kto to powiedział, najwyraźniej nigdy nie był na Targach w Krakowie.
Chodziłyśmy z Małą tam i z powrotem, próbując ogarnąć, gdzie jest czyje stoisko. Rozpoczęło się podkradanie zakładek, katalogów i oczywiście, kupowanie książek. Miałam nawet okazję zostać na chwilę fotografem, gdy moja dzielna towarzyszka podpisywała książkę :)
Żałuję teraz, że nie miałam wtedy przy sobie więcej pieniędzy. Chociaż może to i dobrze, w końcu jeść też coś trzeba czasem :D
Gdy tylko wróciłam do akademika, zaczęła się Targowa tęsknota - zaczęłam żałować, że nie kupiłam więcej książek, że nie byłam dłużej, że nie lustrowałam dokładnie każdego stanowiska. Wiem już jednak, jak powinnam przygotować się na przyszłoroczne Targi :)
Serdecznie dziękuję Małej Mi za to spotkanie i chęć towarzyszenia mi :) Miałam wrażenie, że znamy się od dawna, chociaż dopiero co poznałyśmy się "na żywo"
I w sumie szkoda, że nie mamy żadnego wspólnego zdjęcia. Ale jeszcze nic straconego :D
Poniżej prezentuje swoje skromne zdobycze:
